با فرمت word و در 81 صفحه، قابل ویرایش.
عوامل شيميايي
موادي هستند جامد، مايع و گازي شكلي كه بر اثر خواص فيزيكي و شيميايي خود موجب ضايعات شيميايي يا تلفات رزمي و يا آسيب جسماني بر روي انسان و حيوان گرديده و در رشد ونمو گياهان و نباتات ايجاد دگرگوني كرده و باعث ايجاد پرده دود و آتش مي‌گردد.
«ضايعه شيميايي »
ضايعه ايست كه شخصي را بر اثر تأثير مقدار كافي از عوامل سمي و شيميايي از انجام مأموريت باز مي دارد و در صورت استفاده در غلظت بالا باعث مرگ شخص مي‌گردد.
« هيدروليز »
به واكنش يك ماده شيميايي با آب كه موجب خنثي شدن اثر آن عامل يا كاهش اثر آن مي‌شود.
«غلظت»
مقدار بخارات يا ذرات شيميايي موجود در واحد حجم هوا كه به صورت ميلي گرم بر مترمكعب در دقيقه بيان مي شود.
«دز»
حاصل ضرب غلظت در واحد زمان كه شدت عمل فيزولوژيكي را نشان مي دهد.
«انواع دز»
1- دز كشنده 2- دز ناتوان كننده
«دز كشنده»
دزي است كه 50% از پرسنلي را كه بدون حفاض باشند را در صورت عدم مداواي به موقع خواهد كشت.
« دز ناتوان كننده»
دزي است كه 50% از پرسنلي را كه بدون حفاض باشند را در صورت عدم مداواي به موقع ناتوان خواهد كرد يا از ادامة مأموريت بازخواهد داشت.
«پايداري»
مدت زمان اثر يك عامل شيميايي كه موجب ايجاد ضايعه بر روي افراد مي شود يا ثبات و پايداري يك عامل شيميايي در منطقه را پايداري گويند.
«عوامل مؤثر در پايداري»
1- خصوصيات فيزيكي (فرار بودن آن)
2- شرايط جوي (درجه حرارت و سرعت باد از مهمترين عوامل آن است)
3- نحوه پرتاب و پخش (توسط راكتها يا پخشانهاي هوايي)
4- وضعيت زمين (پستي و بلنديها و نواحي جنگلي يا باير در آن نقش مهمي دارد.
«انواع پايداري»
1- عوامل شيميايي پايدار : اين دسته از عوامل شامل موادي هستند كه از لحاظ پايداري قدرت زيادي دارند و مي توانند يك الي چند روز در منطقه باقي بمانند و نقطه جوش آنها بيشتر از 130 مي‌باشد. به صورت كلي كمتر فرار هستند مانند عامل تاولزا، اعصاب و DM .
2- عوامل شيميايي ناپايدار: عواملي هستند كه پايداري آنها كم و فرار هستند وبيشترين تأثير آنها يك الي دو ساعت مي باشد و نقطه جوش آنها پايين تر از 130 مي‌باشد مانند عوامل خون و خفه كننده.